به گزارش همشهری آنلاین به نقل از نیویورک تایمز، خودنگاره، سلف پرتره، فریدا کالو به نام «دیگو و من»، فراتر از پیش بینی‌ها و به مبلغ ۳۴.۹ میلیون دلار فروخته شد.
حراجی ساتبیز در نیویورک، این تابلو را با عنوان ارزشمندترین اثر هنری آمریکای لاتین که تا کنون در حراجی فروخته شده شناسایی کرده است. این اثر فریدا آخرین بار در سال ۱۹۹۰ در همین حراجی و با قیمت ۱.۴ میلیون دلار فروخته شد؛ این پرتره درخشان زنی گریان و غمگین است که مردی بر پیشانی او جای گرفته؛ خود نقاشی کوچک است، حدود ۳۰ سانتی متر طول و ۲۲.۴ سانتی متر عرض دارد.
در آن زمان نیز فریدا به اولین هنرمند آمریکای لاتین تبدیل شد که اثرش بیش از ۱ میلیون دلار حراج شد. سخنگوی ساتبی، خریدار این اثر را ادواردو اف کوستانتینی، بنیانگذار موزه هنر آمریکای لاتین در بوینس آیرس، آرژانتین، معرفی کرد. او این تابلو را برای مجموعه خصوصی خود خریداری کرده است.
ایده این اثر را فریدا از ازدواج دوم و پر سر و صدای خود با دیگو ریورا، دیوارنگار مکزیکی گرفته و در سال ۱۹۴۹ تکمیل کرده است. این نقاشی آخرین خودنگاره نیم تنه وی است که قبل از مرگ او در سال ۱۹۵۴ و در سن ۴۷ سالگی کشیده شد.
این اثر به حاشیه‌های رابطه ریورا اشاره دارد، شایعات متعددی که خوراک روزنامه‌های آن زمان بود و کالو علنا در مورد آن شوخی میکرد. موهای تیره کالو، که در نقاشی‌هایش معمولا آن‌ها را با بافته‌های مرتب به تصویر می‌کشید، دور صورتش آویزان شده و تقریبا گردنش را خفه کرده؛ گونه‌هایش سرخ شده است و سه اشک از چشمانش جاری می‌شود.
این حراجی می گوید اثر فریدا شامل «قدرت عاطفی سرد» است و «بی قراری و پریشانی درونی» را به تصویر می‌کشد. فریدا کالو یکی از نخبگان هنرمند است که از دنیای هنرهای زیبا فراتر رفته و به چهره‌ای تأثیرگذار در فرهنگ عمومی و فراتر از آن تبدیل شده. جذابیت تجاری او در دهه‌های اخیر به چنان اوجی رسیده که به ندرت در صنف نقاشان دیده می‌شود.
گرگوریو لوک، مدیر سابق موزه هنر آمریکای لاتین در کالیفرنیا می‌گوید: «فریدا در حال تبدیل شدن به یکی از محبوب‌ترین هنرمندان جهان است.» با این حال قوانین مکزیک از فروش آثار هنرمندان برجسته قرن ۱۹ و ۲۰، مانند فریدا کالو، از داخل کشور جلوگیری می‌کند. و این قیمت نتیجه علاقه زیاد به آثار هنرمندی است که موجودی بسیار کمی در دنیا دارد. احتمال می‌رود کمتر از ۲۰ تا ۳۰ نقاشی از او در بازار وجود داشته باشد.
برخی از ستایشگرانی که حراج را تماشا می‌کردند، توانایی فریدا در پیشی گرفتن از رکورد همسرش را نشانه‌ای از دوره زمانی معاصر دانستند. خورخه دانیل ونسیانو، متصدی ارشد موزه هنر روایی لوکاس در لس آنجلس توضیح داد که اغلب در میان زوج های هنرمند متاهل، این زن است که فراموش می‌شود. اما اکنون می‌توانیم بگوییم که دیگو ریورا شوهر فریدا کالو است، زیرا او از او پیشی گرفته است.
نظر شما